O książce: 2013 / „Kogut w akwarium” to oczywiście metafora. Metafora autoironii, która dominuje w tej niezwykłej książce wspomnień. Czyta się ją lekko i z niesłabnącym zainteresowaniem. Ciekawostką jest różnorodność szybko zmieniających się scen, sytuacji i twarzy. Autor opowiada głównie o codziennym życiu swoich czasów, czy to rosyjsko-irańskiego Aszchabadu lat 30. XX wieku, batalionu strzeleckiego na froncie w Polsce i Prusach Wschodnich, czy też. Akademia Wojskowa czy Uniwersytet Moskiewski w latach 60-tych. Wszystko to ukazane „od środka” przez wnikliwego autora Wyjątkowa pamięć, która pozwala autorowi z lustrzaną dokładnością odtworzyć wydarzenia i rozmowy sprzed pół wieku, nadaje książce inny wymiar – efekt zanurzenia. czytelnika w niepowtarzalną atmosferę i życie lat 30. – 70. ubiegłego wieku. Kolejną atrakcyjną cechą tych wspomnień jest ich trafność psychologiczna i spokojnie ironiczne spojrzenie autora na wszystko, co dzieje się z nim i wokół niego..